หลายครั้งหลายครา เรื่องราวความรักมักถูกนำมาบอกเล่าด้วยในหลายบริบท บางครั้งต่างฐานะ ต่างวาระ หรือต่างช่วงเวลาแบบที่เรามักเห็นในหนังโรแมนติกหลายเรื่อง กระนั้นเองก็มีหนังบางเรื่องที่กล้านำเสนอในเนื้อหาที่ชวนท้าทายศีลธรรม อย่างเช่น หนังเรื่องล่าสุดของผู้กำกับ ฯ อีซางอิล อย่าง Wandering ที่มาพร้อมประเด็นที่แสนเปราะบางชวนหมิ่นเหม่อย่าง “ความใคร่เด็ก”
Wandering เล่าเรื่องราวของ ซาระสะ คานาอิ เด็กสาววัย 10 ขวบ ซึ่งหนีออกจากบ้านด้วยสาเหตุบางอย่าง พานพบเข้ากับ ฟูมิ ซาเอกิ หนุ่มนักศึกษาผู้เงียบขรึม เขาจึงอาสาชวนเด็กสาวไปพักที่บ้าน ขณะที่ทั้งสองต่างมีมิตรภาพที่ดีต่อกัน แต่ด้วยความต่างวัย ฟูมิ จึงถูกจับข้อหาลักเด็ก และซาระสะจึงถูกเข้าช่วยเหลือในฐานะเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย จนกระทั่งเวลาล่วงเลยผ่านมาในอีก 15 ปีต่อมา ทั้งสองโคจรกลับมาเจอกันอีกครั้ง โดยที่ทั้งคู่ต่างมีคนรักข้างกาย แต่ก็เป็นจังหวะเดียวกันที่ทั้งสองต่างค่อย ๆ เผยเบื้องหลังออกมา
ตัวหนังมาพร้อมความยาว 150 นาที เปิดฉากมาด้วยการพานพบครั้งแรก ของซาระสะในวัยเด็กกับฟูมิ ก่อนที่เรื่องราวจะตัดข้ามมาในปัจจุบัน ผ่านการปูทางเรื่องราวแบบตัดสลับ ที่ค่อย ๆ เผยให้เห็นทั้งบทสรุปเรื่องราวของเหตุการณ์ในวัยเด็กของซาระสะ รวมถึงบาดแผลของแต่ละตัวละคร รวมไปถึงประเด็นที่ท้าทายศีลธรรมทางใจอย่าง “โลลิค่อน” หรือความใคร่เด็ก (pedophile) ผ่านเรื่องราวความรักที่ทั้งสองตัวละครต้อง (และถึงวัย) ตัดสินใจแล้ว
ส่วนหนึ่งที่ต้องชมคือ จังหวะของหนังที่ค่อย ๆ เผยให้ภูมิหลังตัวละครที่ต่างมีบาดแผลแตกต่างกันไป ทั้งในรายของซาระสะที่มีปมฝังใจในวัยเด็ก ในยามที่เธออยู่บ้านญาติ หรืออย่าง ฟูมิ ที่มาพร้อมบุคลิกลึกลับนิ่งเงียบ แต่ก็มีภูมิหลังที่ชวนให้รู้สึกสงสาร หรือแม้กระทั่ง เรียว ที่เป็นตัวละครแฟนหนุ่มของซาระสะ แม้จะเป็นในยามที่หนังทำให้เราต้องเกลียดจากพฤติกรรมของเขา แต่หนังก็ได้เผยให้เห็นสิ่งที่เป็นปมปัญหาที่อาจเป็นรากฐานของนิสัยนั้น นอกเหนือจากนี้ ด้านการกำกับและการแสดงก็ถือว่าทำได้ดีไม่น้อย เพราะมันช่วยยกระดับความเข้มข้น แตกสลายของเนื้อหาได้ดีขึ้นไปอีก
นอกเหนือจากนี้ เรื่องราวของเรื่องก็ทำให้เราได้เห็น อารมณ์ความรู้สึกอย่างความรักและความอาทรได้อย่างซับซ้อนและแสนจะละเอียดอ่อน ผ่านเส้นเรื่องและสัมพันธ์ระหว่างซาระสะกับฟูมิ ที่ทำให้เราได้เห็นสิ่งที่เรียกได้ว่า consent และการให้เกียรติได้ดี ซึ่งมันก็เป็นสิ่งที่ควรมีในทุกความสัมพันธ์ หากแต่มันเป็นเส้นที่ดูเป็นนามธรรม และมันก็อาจจะถูกมองข้าม หากมีประเด็นแบบใคร่เด็กเข้ามาเกี่ยวข้อง
กระนั้นเอง ด้วยประเด็นหลักของเรื่องที่ว่าด้วย “ความรักต่างวัย” ซึ่งนำเสนอจากมุมที่ชวนหมิ่นเหม่อย่าง “ความใคร่เด็ก” ที่ควรโดนประณาม หากนำเสนอมาไม่ปราณีตพอ และแม้ว่า ตัวหนังจะทำออกมาค่อนข้างลดทอนความรุนแรงจากสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกจริงลงไปบ้าง แต่ถึงอย่างนั้น ตัวหนังก็ยังมอบจุดเฉลยที่ทำให้เราเข้าใจซึ่งมูลเหตุที่ตัวละครนั้นเป็นได้มากยิ่งขึ้น รวมถึงข้อคิดที่ว่า เราไม่ควรตัดสินใครที่ภายนอกจริง ๆ
แต่ไม่ว่าอย่างไร แม้บทสรุปของเรื่องจะมาในทิศทางนั้น เราก็ทำได้เพียงแค่เข้าใจและไม่อาจเข้าข้างได้อย่างสนิทใจ ให้กับความรักในรูปแบบเช่นนี้ ที่ในโลกแห่งความเป็นจริง อาจจะมาในรูปแบบที่เราเข้าใจได้แบบที่ในหนังเป็น
สรุปแล้ว Wandering คือหนังดราม่าญี่ปุ่นที่ว่าด้วยประเด็นเปราะบางอย่าง ความรักที่เกี่ยวข้องกับความใคร่เด็ก แต่ถ่ายทอดถึงอารมณ์ความรู้สึกอย่างความอาทรได้สลับซับซ้อนและแสนละเอียดอ่อน ยกระดับด้วยการแสดงและการกำกับจังหวะที่ดึงอารมณ์ร่วมและทำให้เรารู้สึกสงสารไปกับภูมิหลังบาดแผลของแต่ละตัวละคร กระนั้นเอง การยืนค้ำเส้นศีลธรรม รวมถึงการนำเสนอในบางจุดที่ดูจะลดทอนความรุนแรงไปบ้าง ก็อาจทำได้เพียงเข้าใจและไม่อาจเข้าข้าง
Movie Trivia 